158. Gdzie byłam i co robiłam jak mnie nie było :)

W sobotę rano wyjechałam z rodzicami na krótki urlop nad jezioro Solińskie :) Wróciłam wczoraj wieczór i stwierdziłam, że tak jak inne blogerki zdam Wam krótką fotorelację z wyjazdu ;) Może któraś z Was nabierze ochoty na wyjazd w tamte strony :) Oczywiście zdjęcia (zwłaszcza robione telefonem) nie oddają całego uroku tej okolicy :) A teraz mało gadania, a dużo do oglądania :) Większość zdjęć jest z Polańczyka, jeśli jest inaczej to napiszę pod zdjęciem :)

Zapraszam:

pierwsze zdjęcie zrobione przyjeździe i rozłożeniu się na plaży :)

widok w drugą stronę na jachty :)

Na spacerze pod wieczór z widokiem na jezioro :) Wybaczcie mój brak fryzury i make-upu, ale przecież mamy wakacje ;)

widok z Polańczyka na zaporę (to w oddali po prawej) :)

a tutaj płyniemy sobie rowerkiem wodnym - pierwszy raz :) Jest to bardzo fajne, ale jakie męczące :D

niewyraźne, bo na zoomie :) na podwórku domu w którym mieszkaliśmy żyły sobie bociany :)

widok z zapory w Solinie

ja na zaporze w Solinie :)

po jeziorze można było sobie pojeździć takimi wymyślnymi rowerkami (autkami) wodnymi :)

zachód słońca w Solinie :)

w poniedziałek w drodze powrotnej wybraliśmy się do Majdanu k. Cisnej na przejażdżkę bieszczadzką kolejką leśną :)

moja bluzka niestety nie chciała współpracować :P ze starą lokomotywką :)

tutaj już w wagonie :)

a tu w drodze :) jak dla mnie - spodziewałam się ładniejszych widoków, ten który widzicie to jeden z ładniejszych, potem już same łąki i nawet góry nieciekawie wyglądały, ale ja się nie dziwię, bo kolejka nie była zbudowana dla celów turystycznych, a dla wygody i transportu drewna :) Ma też już 115 lat, wtedy było tam zupełnie inaczej jak sądzę :)

i już ostatnie z lokomotywką :)

Jak widzicie zdjęć mam trochę. Upały nie były tak męczące jak w mieście, więc wyjazd nie był męczący, choć mało siedzieliśmy w domu :) Ogólnie Bieszczady nie są niestety dla mnie. Mimo, że mam być geologiem to nie lubię gór. Wolę morze :) Ale kąpieli w jeziorze sobie nie odpuściłam. Woda była czysta, wręcz niebieska :) Choć widziałam różne śmierdzące strumyczki wpływające do niego... Ale nie przeszkodziły mi one w pływaniu :) Zapora w Solinie zrobiła na mnie spore wrażenie, w końcu ma 82 m wysokości i coś mi się wydaje, że jest najwyższą czy też najdłuższą w Polsce :) 
Polańczyk z kolei to mała wioseczka, blisko do jeziora, choć po smażeniu się na słońcu powrót do pokoju był bardzo uciążliwy i raz podjechaliśmy bliżej wody samochodem, żeby nie nosić parasola i krzeseł zbyt daleko :) Szczerze mówiąc zjeść nie ma gdzie... Ale w ośrodku (?) Unitry na plaży można smacznie zjeść zestawik obiadowy, który był przepyszny :) Kebabów nie ma co szukać ;) Jest cicho, spokojnie i swojsko :) Nie tak jak nad morzem, gdzie wszędzie tłumy turystów i budek. Dlatego tam jest tak fajnie. Idealne miejsce, żeby się oderwać od miejskiego zgiełku :) 
Polecam Wam, jeśli nie wiecie jeszcze gdzie się wybrać, to wybierzcie się właśnie tam! 

Jakbyście miały jakieś pytania to śmiało :) A może byłyście tam? Jak Wam się podobało?